De keuze van vissen.

Als de bak eenmaal met water is gevuld, doet de trotse eigenaar meestal een paar stappen terug, om het geheel te bewonderen. Meestal gebeuren nu de grootste fouten door snel naar de winkel te hollen om een paar visjes te kopen. Denk wel aan de gulden regel om het geheel eerst een twee tot drie weken te laten rijpen voor ook maar één visje in je nieuw aquarium in te brengen.

Tropische vissen kunnen worden verdeeld in twee groepen, enerzijds de levendbarenden en anderzijds de eierleggers. De levendbarenden brengen jongen ter wereld en zijn wat makkelijker te kweken. Deze levendbarenden zorgen niet voor hun jongen, dus de kans dat ze opgegeten worden is vrij groot. Het seksen van levendbarenden is tamelijk eenvoudig omdat de aarsvin van het volwassen mannetje gevormd is als een zwaardvormig gonopodium. Bij het wijfje heeft deze vin de normale waaiervorm. Eierleggers vormen de meerderheid van de tropische vissen. In het algemeen zien mannetjes en wijfjes er eender uit, ook wat kleur betreft. Als U zover bent dat U vissen gaat kopen, houd dan rekening met volgende punten.

De meest voorkomende soorten:

De Karperzalmen:

Karperzalmen vormen één van de grootste vissenfamilies. De meeste soorten stammen uit Zuid- en Midden-Amerika, sommige zelfs uit de zuidelijke staten van Noord-Amerika. Het stroomgebied van de Amazone met zijn zijrivieren is dan ook het natuurlijk milieu van de meeste karperzalmen in onze kleine aquaria. Een eigenschap die alle soorten kenmerkt, is de aanwezigheid van tanden. Bij sommige piranhasoorten zijn ze zo groot dat ze hun bek moeilijk dicht krijgen. Maar bij de meer gebruikelijke aquariumsoorten zijn ze veel moeilijker te zien. De kleine karperzalmen die in onze aquaria gehouden worden, zijn voor het grootste deel schoolvissen. Zij stellen het ook zeer op prijs om naast een voldoende zwemruimte ook wat dichte bosjes van planten te hebben, waar ze kunnen tussen wegvluchten bij gevaar. Van nature uit zijn de meeste karperzalmen vleeseters, maar in het aquarium stellen ze weinig eisen aan hun voedsel. Toch is het aan te raden om geregeld wat levend- of diepvriesvoer te geven.

De eierleggende tandkarpers:

De eierleggende tandkarpers zijn kleine visjes, gewoonlijk met grote rug- en aarsvinnen. bij de mannetjes is dikwijls de staartvin groot en liervormig. Ook de borstvinnen zijn dikwijls vrij groot. Ze komen in elk werelddeel voor, behalve in Australië. Voor het grootste deel leven ze in de tropen, maar ook in Europa treffen we enkele soorten aan die voor ons aquarium interessant zijn.

De levendbarende tandkarpers:

De levendbarende tandkarpers zijn de meest geliefde en ook de interessantste van alle aquariumvissen om mee te beginnen. Begrijp me niet verkeerd, iemand die zich in deze soort wil verdiepen, heeft meer dan zijn handen vol om deze vissen ten volle te leren kennen.Het verspreidingsgebied strekt zich uit van de zuidelijke staten van Zuid-Amerika tot aan Argentinië. Ze leven ongeveer 2,5 jaar. Deze vissen zijn ovipaar, dit wil zeggen, de eitjes komen uit in het lichaam van het wijfje. De mannetjes zijn duidelijk te onderscheiden door hun gonopodium, dit is een vergroeiing van de vierde, vijfde en zesde vinstralen van de aarsvin. Hierdoor ontstaat een staafachtig copulatieorgaan. De mannetjes zijn meestal ook veel mooier van kleur.

De karperachtigen:

Deze vormen de grootste groep van zoetwatervissen. We kunnen ze verdelen in twee groete groepen. De barbelen enerzijds en de rasbora's, danio's en voorntjes anderzijds. De vorm van het lichaam is lang-ovaal, soms ook tenger en smal. Gewoonlijk hebben ze grote, duidelijke schubben. Het overgrote deel heeft baarddraden, wat hen helpt bij het zoeken naar voedsel in de bodem. Dit zijn erg actieve visjes en snelle zwemmers.

De labyrintvissen:

Het opmerkelijke aan deze groep is, dat ze beschikken over een speciaal ademhalingsorgaan waarmee ze atmosferische lucht kunnen inademen. Afgezien van de primitieve longvissen, zijn er maar weinigen met zo een doeltreffend orgaan. De meeste leven langen en worden erg tam. Voor de kweek gaan de mannetjes een schuimnest bouwen van luchtbelletjes, waar de eitjes dan in gelegd worden. Na een tweetal dagen haal je het mannetje beter weg, daar zijn vaderinstinct dan is uitgewerkt en hij zijn jongen zou kunnen opeten.

De cichliden:

Dit is een welgekende familie van stekelstralige, baarsachtige vissen. Ze kunnen van de echte baarzen worden onderscheiden, onder meer door het aantal neusgaten: ze hebben er één aan iedere kant van de kop, de echte baarzen hebben er twee aan iedere kant. De vorm van het lichaam kan gaan van snoekvormig tot schotelvormig. De cichliden komen voor in heel Afrika, ook op Madagascar, en in Syrië, terwijl één geslacht alleen te vinden is  in het zuiden van India en op Ceylon. In Amerika strekt hun verspreidingsgebied zich uit van Texas, via Midden-Amerika, tot Uruguay. Ze leven in stilstaand of langzaam stromend zoet water met veel schuilplaatsen, tussen boomwortels, rotsen of bij rivieroevers tussen dichte vegetatie. Enkele soorten komen voor in brak water.

De meervallen:

Deze komen in ongeveer 2000 soorten verspreid over de gehele wereld voor. Ze redeen zich heel goed in water dat modderig is, arm aan zuurstof en rijk aan bacteriën. Ze eten algen en helpen dus mee om jou bak proper te houden. Verwacht hier echter geen toverkunstjes van, ze gaan enkel aan de algen als ze voor de rest geen voedsel vinden.  

Klik hier om terug te gaan naar de top